Służebnica Chrystusa św.Klara


Nie bój się, gdyż to dziecko zabłyśnie swym życiem jaśniej niż słońce" – takie słowa usłyszała podczas ciąży matka św. Klary, duchowej córki św. Franciszka, której wspomnienie obchodzimy w dniu 11 sierpnia

Właściwie nazywała się Chiara Offreduccio. Była nastolatką, kiedy przyszły św. Franciszek zaczynał swoją działalność w Asyżu. Pociągnięta ideałami ubóstwa, pokory oraz umiłowania Chrystusa Ukrzyżowanego, które głosił, zdecydowała się odrzucić stan małżeński i również oddać swoje życie Bogu. Poprosiła Franciszka, by wyjednał jej zgodę u biskupa Asyżu. Był wtedy taki zwyczaj, że w Niedzielę Palmową po poświęceniu palm każdy z obecnych w kościele odbierał palmę z rąk biskupa. W Niedzielę Palmową 28 marca 1212 roku biskup Gwidon sam podszedł do Klary i wręczył jej palmę. Był to umówiony wcześniej znak, że przychyla się do jej prośby. Tej samej nocy Klara uciekła z domu, by stać się siostrą Braci Mniejszych. Habit i welon zakonny otrzymała z rąk samego Franciszka. W jej ślady poszła niebawem jej siostra, Agnieszka, a wkrótce potem inne panny z Asyżu. Franciszek wystawił siostrom mały klasztor przy kościółku św. Damiana. Klara została pierwszą ksienią tej żeńskiej gałęzi Braci Mniejszych. Początkowo zakon nosił nazwę Ubogich Pań, potem nazwano go II Zakonem, a dziś popularnie nazywamy go zakonem klarysek. Klara już za życia dokonywała wielu cudów, m.in. rozmnożyła chleb dla głodnych sióstr, uzdrawiała je. Pod koniec swojego życia, kiedy chora i osłabiona nie mogła uczestniczyć w Pasterce odprawianej w pobliskim kościele, dostąpiła łaski widzenia i słyszenia Mszy sprawowanej z udziałem Franciszka i jego braci. Z tego też powodu Klara została patronką telewizji. W klasztorze św. Damiana Klara przeżyła 42 lata. Do samej śmierci pełniła posługę przełożonej. Zmarła 11 sierpnia 1253 roku. Pogrzebowi, który odbył się już następnego dnia, przewodniczył papież Innocenty IV. Jej ciało złożono w grobie, który wcześniej był miejscem pochówku św. Franciszka. Dwa lata później ogłoszono ją świętą. Kanonizacji dokonał papież Aleksander IV.

A.G.T